Word je gelukkiger als je goede daden verricht? En hoe op je goede ideeën om anderen te helpen? Zelf neem ik soms een pakketje voor de buren aan. En ik heb wel eens een onbekende geholpen met het schrijven van een sollicitatiebrief. Veel verder dan dat kom ik niet.
Maar enkele jaren terug schreef ik een artikel in de Volkskrant over iemand die hier een levensstijl van maakte: Rachel van de Pol. Wat deed zij dan?
Goede daden: op wat voor manieren kun je anderen helpen?
Zo maar een voorbeeldje. Rachel stond in 2014 met haar fiets bij een bushalte en vroeg aan een groepje wachtende mensen: “Kan ik iemand een lift geven?” Even later bracht ze een man die zijn bus had gemist op haar bagagedrager naar zijn werk.
Het was geen impulsieve actie. Van de Pol had zichzelf uitgedaagd om een jaar lang elke dag een vreemde te helpen. “Het was een experiment. Ik wilde kijken of ik elke dag iemands leven positief kon beïnvloeden”, vertelde ze me.
Het lukte haar. Op haar blog Ikreddewereld schreef ze 365 stukjes over haar goede daden, die elke dag anders waren. Ze droeg bijvoorbeeld boodschappentassen van ouderen, veegde de zadels van fietsen droog op het station, wiedde onkruid in stadplantsoenen, gaf vluchtelingen een computercursus en zeemde zelfs stiekem de ramen van haar buurvrouw.
goede daden verminderen jouw stress
Maar met haar experiment hielp ze niet alleen vreemden. Wetenschappelijk onderzoek laatdat je ook zelf profiteert van goede daden. Door anderen onbaatzuchtig te helpen maak je jezelf namelijk stressbestendiger. Dat blijkt uit een studie van de Amerikaanse psychologe Emily Ansell van de Universiteit van Yale.
Ansell liet 77 mensen tussen de 18 en 44 jaar oud twee weken lang een dagboek bijhouden, waarin ze al hun stressvolle activiteiten en hun stemming beschreven. Ook moesten ze elke aangeven of ze toevallig een goede daad hadden gedaan. “Niets groots, een deur openhouden voor iemand telde ook”, vertelt Ansell.
De resultaten van het experiment waren opmerkelijk. Op de dagen waarop mensen vreemden de helpende hand toestaken, was hun stemming bovengemiddeld goed, zelfs als ze veel te maken hadden met stressvolle bezigheden, zoals drukte op het werk, jengelende kinderen, of ruzies met hun partner.
Anderen helpen voor een Gelukshormoon
Volgens Ansell is het goed mogelijk dat het verrichten van goede daden zorgt voor de aanmaak van het gelukshormoon oxytocine, een stof die een kalmerend effect heeft op het lichaam. “Daardoor kunnen mensen daarna mogelijk beter omgaan met stress.” Meer onderzoek moet uitwijzen of het effect ook optreedt als je bewust goede daden verricht. “Als dat zo is, zou je misschien zelfs een soort altruïsme-kuur kunnen voorschrijven bij mensen die overspannen zijn.”
Van de Pol voelde zich naar eigen zeggen geweldig tijdens haar experiment. Haar goede daden dreven de dagelijkse sleur naar de achtergrond. “Elke dag was een avontuur: wie ga ik nu weer helpen? En na afloop van elke goede daad had ik een heel voldaan gevoel.”
Zelfgebakken koekjes en sociale contacten
Maar ook haar sociale leven ging erop vooruit. “Ik ontmoette veel meer mensen en sloot vriendschappen.” Zo belde ze op de eerste dag van haar experiment met zelfgebakken koekjes aan bij de buren. “Tot dan toe had ik weinig contact met ze, nu hebben we een app-groep met alle buren en organiseren we regelmatig borrels.”
Hoewel haar goede-daden-jaar inmiddels voorbij is, helpt ze nog regelmatig vreemden. “Ik gebruik het niet bewust tegen stress, maar ik merk wel dat ik me beter voel als ik een complimenteus briefje achterlaat in de trein voor de volgende passagier. Dat kan ik iedereen aanraden.”
Ideeën voor goede daden
Hieronder lees je 3 tips van goede daden-expert Rachel van de Pol:
- Bak iets lekkers voor de buren
- Ruim zwerfafval op in je buurt (misschien doen er wel mensen mee)
- Koop een kop koffie voor een straatkrantverkoper.
In dit filmpje vertelt Rachel aan de EO hoe ze een jaar lang goede daden verrichte en anderen hielp.
Lees ook:
– Hoe werkt je kortetermijngeheugen?
– Met deze hardloopmuziek ga je sneller lopen
Als ik een stripheld zou zijn, zou ik er waarschijnlijk uitzien als op deze tekening. Mijn naam is Dennis Rijnvis. Ik ben schrijver, blogger en schreef als wetenschapsjournalist voor Quest en De Volkskrant. Op deze website deel ik inzichten over wetenschap, geschiedenis en zelfontwikkeling.